Maszyna do wyrabiania waty cukrowej została wynaleziona w 1897 roku przez Williama Morrisa (dentysta) i Johna C. Whartona (cukiernik). Pojawiła się więc po raz pierwszy w Europie w 18 wieku. Cukier był wówczas towarem drogim i deficytowym, który nie był spożywany na co dzień. Przeciętny mieszkaniec Europy nie mógł sobie na niego pozwolić.
Konstrukcja urządzenia
- Podajnik – głowica
- Misa na odpady
- Woltomierz
- Bezpiecznik
- Włącznik nagrzewnicy
- Włącznik obrotów
- Miarka do cukru
- Szuflada
Praca z maszyną
Przed rozpoczęciem pracy należy umieścić maszynę na stabilnym stole i wyczyścić misę. Ewentualnie przetrzeć głowicę lekko zwilżoną szmatką. Przed podłączeniem do zasilania sprawdź stan przewodu elektrycznego oraz wtyczki.
Uruchom maszynę i niech pracuje przez 1-2 minuty. Sprawdź czy pracuje poprawnie, czy nie ma drgań lub wibracji. Ustaw maksymalną prędkość głowicy i niech się rozgrzewa przez 4-5 minut.
Po rozgrzaniu głowicy wsyp do jej środka porcję cukru. Maszyna rozpocznie wytwarzać watę po około 30 sekundach.
Po zakończeniu wytwarzania waty nie można natychmiast wyłączać urządzenia. Należy pamiętać o przetarciu misy i głowicy miękką wilgotną ściereczką.
Po zaobserwowaniu „nici” waty, należy zacząć nawijać ją na patyczek, trzymając go pionowo. W tym celu należy zataczać okręgi po zewnętrznym obwodzie misy, obracając nim również w palcach. W momencie gdy wata zostanie nawinięta, należy trzymać go poziomo nad głowicą, wciąż obracając patyczek z watą w palcach. Kontynuując obracanie w palcach i trzymając patyczek nadal w pozycji poziomej, przesuwać nim od jednej strony misy do drugiej, upewniając się, że z misy została zebrana cała wata.
